Artan kan şekeri seviyeleri aerobik egzersizin faydalarını azaltabilir

Klinik, Davranışsal ve Sonuç Araştırmaları bölümünde araştırmacı yardımcısı ve kıdemli yazar olan Dr. Doğa Metabolizması bu işi sunar. Çalışma ayrıca, bu uyumsuz özelliğin kandaki obezite ve insülin seviyelerinden bağımsız olduğunu gösterdi.

Klinik çalışmalar, diyabetli veya kronik olarak yüksek kan şekeri seviyelerine sahip kişilerin, normal kan şekeri seviyelerine sahip kişilere kıyasla aerobik egzersiz kapasitelerini iyileştirmek için mücadele ettiğini göstermiştir. “Bu çalışmanın arkasındaki fikir, farelerde yüksek kan şekeri oluşturup oluşturmayacağımızı, aerobik kondisyonlarını iyileştirme yeteneklerini bozacak mıyız? Harvard Tıp Fakültesi’nde tıp profesörü yardımcısı olan Lessard diyor. Çalışma ayrıca hiperglisemili kişilerde düşük kondisyon düzeylerine yol açabilecek mekanizmaları ortaya çıkarmayı amaçladı.

Ekibi, insanlarda hipergliseminin iki ana nedenini yansıtan iki fare modeli kullandı. Bir grup fare, yüksek şeker ve doymuş yağ içeren bir Batı diyetini tüketti, bu da hiperglisemiye ek olarak biraz kilo almaya neden oldu. Diğer grup, daha az insülin üretecek şekilde modifiye edildi, bu da, farelerin daha düşük şeker ve yağ içeren bir diyet yemesine ve normal vücut ağırlığını korumasına rağmen, kan şekerinde Batı diyetiyle benzer artışlara neden oldu. Her iki grup da aerobik kondisyonlarını artırmak için kafeslerinde tekerleklerle koştukları bir eğitim protokolüne tabi tutuldu.

Lessard, her iki hiperglisemik grupta da hayvanlar çalışma süresince yaklaşık 500 kilometre koştu, ancak ortalama olarak aerobik egzersiz kapasitelerini daha düşük kan şekeri seviyelerine sahip farelere kıyasla geliştiremedi.

Bu farelerde iskelet kasına daha detaylı baktıklarında, o ve meslektaşları, kasın normalde kasın yapacağı gibi aerobik zorluğa uyum sağlamadığını gördüler.

Lessard, kas dokusunun kendisini yeniden şekillendirebileceğini, egzersizin düzenli olarak yaptığımızda daha kolay hale gelmesinin bir nedeni olduğunu söylüyor. Zamanla, koşma veya yüzme gibi aerobik egzersizler, egzersiz sırasında oksijen kullanımında daha verimli hale gelmek için kas liflerini değiştirebilir. “Aynı zamanda, kaslara daha fazla oksijen verilmesini sağlamak için yeni kan damarları geliştiriyoruz, bu da aerobik kondisyon seviyelerimizi artırmaya yardımcı oluyor” diyor.

Bilim adamları, yüksek kan şekerinin, kan damarlarının oluştuğu kas hücreleri arasındaki boşluktaki “hücre dışı matris” proteinlerini değiştirerek kısmen kasın yeniden şekillenmesini önleyebileceğini öne sürüyorlar.

Lessard’ın laboratuvarı tarafından yapılan önceki çalışma, “JNK” sinyal yolu olarak bilinen biyolojik bir yolun, kas hücrelerine aerobik veya kuvvet antrenmanına adapte olmalarını söyleyen bir tür moleküler anahtar görevi görebileceğini göstermişti. Bilim adamları, bu JNK yol sinyallerinin, fareler aerobik egzersiz yapıyor olsalar bile, kuvvet antrenmanı ile ilişkili yolları etkinleştirerek hiperglisemik farelerde çaprazlandığını buldular. Lessard, “Sonuç olarak, hiperglisemik hayvanların kasları daha büyük liflere ve daha az kan damarına sahiptir; bu, aerobik antrenmandan ziyade daha tipik bir kuvvet antrenmanıdır” diyor.

Genç yetişkin gönüllülerle yapılan klinik testlerde bu hayvan bulgularını takip eden Joslin bilim adamları, bozulmuş glukoz toleransı olarak bilinen bir durum olan glukoz alımına yanıt olarak daha yüksek kan şekeri seviyelerine sahip olanların en düşük aerobik egzersiz kapasitesini gösterdiğini buldu. “Kaslarının tipik bir aerobik egzersize nasıl tepki verdiğine baktığımızda, aynı zamanda en düşük glikoz toleransına sahip olanların, aerobik adaptasyonları engelleyen JNK sinyal yolunun en yüksek aktivasyonuna sahip olduğunu gördük” diyor.

Lessard, “İyi haber şu ki, hipergliseminin fare modellerimiz antrenmanla aerobik kondisyonu iyileştirmede başarısız olsalar da, egzersizden daha az yağ kütlesi ve geliştirilmiş glikoz metabolizması gibi diğer önemli sağlık yararlarını elde ettiler” diyor Lessard. “Bu nedenle, düzenli aerobik egzersiz, hiperglisemili veya hiperglisemisi olmayan kişilerde sağlığı korumak için hala önemli bir öneridir.” Hiperglisemili kişilerin, sağlığı korumak için önerilen kuvvet antrenmanı gibi diğer egzersiz türlerinden de yararlanabileceğini belirtmek önemlidir.

Genel olarak çalışma, kronik hiperglisemili kişilerin sonunda aerobik kapasite oluşturmanın önündeki engellerin üstesinden gelmelerine yardımcı olabilecek birkaç yaklaşım önermektedir. Birincisi, kan şekeri seviyelerini düşük tutmak için tasarlanmış bir diyet uygulamaktır. Bir diğeri, kan şekeri seviyelerini normal sınırlarda tutmak için tasarlanmış mevcut diyabet ilaçlarını almaktır.

Lessard, “Genellikle diyet ve egzersizi sağlığımızı iyileştirmenin ayrı yolları olarak düşünüyoruz” diyor. “Ancak çalışmamız, bu iki yaşam tarzı faktörü arasında daha önce bilinenden daha fazla etkileşim olduğunu gösteriyor ve aerobik egzersizin sağlık yararlarını en üst düzeye çıkarmak için bunları birlikte düşünmek isteyebileceğimizi gösteriyor.”

Tara MacDonald, makalenin ilk yazarıdır. Diğer Joslin ortak yazarları arasında Pattarawan Pattamaprapanont, Prerana Pathak, Natalie Fernandez, Samar Hafida ve Joanna Mitri bulunmaktadır. Brezilya’daki São Paulo Üniversitesi’nden Ellen Freitas, Ann Arbor’daki Michigan Üniversitesi’nden Steven Britton ve Ohio’daki Toledo Üniversitesi’nden Lauren Koch da katkıda bulundu. Kurşun finansmanı Ulusal Sağlık Enstitüleri ve Amerikan Kalp Derneği’nden geldi.